Αφιέρωμα στο δημόσιο αγαθό του νερού πραγματοποιήθηκε στην εκπομπή του Χρήστου Tσούτση που μεταδίδεται καθημερινά στις 12 το μεσημέρι από τον Prisma 91,6.

Καλεσμένος στο στούντιο ήταν ο δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης με την παράταξη “Στροφή στο Μέλλον” και μέλος της διοίκησης της ΔΕΥΑΠ Θανάσης Ανωγιάτης.

Παρέμβαση έκανε ο Πέτρος Μπαστέας μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου Προσωπικού ΕΥΔΑΠ και μέλος της γραμματείας ΣΕΚΕΣ για δημόσια ΕΥΔΑΠ.

Ο κύριος Ανωγιάτης υπογράμμισε πως η διαχείριση των υδάτων είναι ένα θέμα κομβικής σημασίας, ένα ζήτημα κρίσιμο που αφορά όλους μας γιατί αφορά ένα δημόσιο αγαθό που επηρεάζει τη ζωή μας και την υγεία μας.

Σχετικά με το νομοσχέδιο που συζητιέται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και κρίνοντας την στάση της Κυβέρνησης με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά μέσα από το ρεπορτάζ, είπε πως δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μία ιδιωτικοποίηση του νερού είναι ένα ζήτημα που έχει προκύψει από τα πρώτα χρόνια των μνημονίων.

Σε όλα τα μνημόνια που υπεγράφησαν από το 2011 και μετά υπήρχε ο όρος περί ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης και σύστασης μιας ρυθμιστικής αρχής υδάτων.

Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο η κυβέρνηση σε αυτή την κρίσιμη πολιτική συγκυρία φέρνει ένα τέτοιο νομοσχέδιο το οποίο ουσιαστικά, ανοίγει την κερκόπορτα για την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ελέγχεται και καθορίζεται η διαχείριση των υδάτων και των εταιρειών των οποίων διαχειρίζονται τα ύδατα στην Ελλάδα.

Μετεξελίσσει την ρυθμιστική αρχή ενέργειας, σε ρυθμιστική αρχή αποβλήτων, ενέργειας και υδάτων.

Η μεγάλη έκπληξη είναι πως οι ρυθμιστικές αρχές αναλαμβάνουν να ρυθμίσουν την αγορά.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μία αγορά που δεν υφίσταται, καθώς σύμφωνα με το σύνταγμα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας στον τομέα της υδροδότησης δεν νοείται ούτε ύπαρξη αγόρασα αλλά και κερδοσκοπικών επιχειρήσεων ώστε να απαιτείται ρύθμιση από Ανεξάρτητη Αρχή.

Αυτό είναι κάτι το οποίο είναι οξύμωρο από την αρχή, από το βασικό του στοιχείο.

Παρότι ο ίδιος ο υπουργός περιβάλλοντος που είναι εισηγητής του συγκεκριμένου νομοσχεδίου διαρρηγνύει τα ιμάτιά του κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης συζήτησης ότι δεν υπάρχει τέτοιος στόχος, δεν απαντάει στο ερώτημα γιατί δημιουργείται αυτή η Ανεξάρτητη Αρχή.

Επικαλούνται το γεγονός ότι οι φορείς ύδρευσης που ελέγχονται από το κράτος μέσα από το υπουργείο εσωτερικών και Περιβάλλοντος δεν μπορούν να ρυθμίσουν το θέμα της τιμολόγησης του νερού.

Ο υπουργός δηλαδή κατέθεσε στη διάρκεια της συζήτησης της Βουλής το γεγονός ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης υπό κοστολογούν το νερό και από μόνες τους θέλουν να εφαρμόσουν μία διαφορετική πολιτική.

Θα πρέπει να γνωρίζετε πως οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, ως επί το πλείστον έχουν την διαχείριση του ύδατος είναι επιχειρήσεις τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι επιχειρήσεις που έχουν αυτοτέλεια και είναι ανταποδοτικές.

Υπηρεσίες που παρέχουν έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα προς τους πολίτες και ο προϋπολογισμός τους δεν ενισχύεται από τον Κρατικό κορβανά, αλλά προϋπολογισμό αυτό προκύπτει από τους δημότες της κάθε πόλης.

Εδώ μιλάμε για μία βίαιη παρέμβαση η οποία ουσιαστικά ανοίγει κερκόπορτα.

Μάλιστα και πριν δύο χρόνια που είχε έρθει στην Ήπειρο Γενικός Γραμματέας υδάτων κ. Γραφάκος είχε μιλήσει από τότε.

Ένας κομβικός παράγοντας που έχει αποτρέψει μέχρι τώρα όλες αυτές τις στοχεύσεις είναι το συμβούλιο της επικρατείας το οποίο με αλλεπάλληλες αποφάσεις του, έχει απορρίψει τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού που επιβλήθηκαν στα πλαίσια του μνημονίου κρίνοντας πως το νερό είναι κοινωφελές αγαθό και όχι εμπορικό προϊόν.

Μάλιστα η τέταρτη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας διευκρινίζει και τους όρους χρήσης των υδάτων.

Παρέμβαση μέσω τηλεφώνου έκανε ο κύριος Μπαστέας ο οποίος ανέφερε πως η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού που ξεκίνησε από το 2012 έχει καταφέρει να δημιουργήσει πανελλαδικά μία συνείδηση ότι το νερό είναι ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό που δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί.

Από το 2012 γίνεται μία προσπάθεια να συμβεί και στο νερό αυτό που έχει γίνει στην ενέργεια, στα λιμάνια, στους σιδηροδρόμους με τα τραγικά αποτελέσματα, δηλαδή να σπάσουν σε πολλά κομμάτια της δημόσιες υπηρεσίες έτσι ώστε να παραδοθούν στους ιδιώτες.

Ειδικά για την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΔΑΘ που υδροδοτούνται περίπου το 90% των κατοίκων της Ελλάδας έγινε προσπάθεια να ιδιωτικοποιηθούν και με αφορμή τα μνημόνια, οι προσπάθειες όμως απέτυχαν ακριβώς Γιατί ο κόσμος και εργαζόμενοι αγωνίστηκαν να πετύχουν νίκες με αποτέλεσμα η προηγούμενη κυβέρνηση να διατηρήσει το Status που υπάρχει από το 1999.

Αυτό το Status λέει ότι οι εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης είναι δημόσιες, το κράτος δεν μπορεί να αποξενωθεί από τον έλεγχο και την πλειοψηφία των επιχειρήσεων αυτών, το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κερδοσκοπίας.

Δυστυχώς η παρούσα κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2022 με ένα συνταγματικό πραξικόπημα όπως εμείς το λέμε προσπάθησε να ξεπεράσει τις αποφάσεις του συμβουλίου της επικρατείας με μία απλή νομοθετική ρύθμιση.

Στη συνέχεια προχώρησε σε νομοσχέδιο για την ρυθμιστική αρχή αποβλήτων ενέργειας και υδάτων.

Δυστυχώς δεν σταματάνε την προσπάθειά τους να πετύχουν αυτό που επιθυμούν την ιδιωτικοποίηση του τελευταίου και δημοσιογράφου όπως είναι το νερό.

Νομίζουμε πως και αυτή η προσπάθεια δείχνει ότι πανελλαδικά σύσσωμες οι δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά και εργαζόμενοι τους είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του.

Μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες που παρέδωσαν τις υπηρεσίες αυτές σε ιδιωτικά χέρια είχαν αποτελέσματα συντριπτικά σε βάρος των πολιτών. Έγιναν μεγάλες αυξήσεις στο νερό, οι υπηρεσίες και υποδομές χειροτέρευσαν, χειροτέρεψαν οι αποδοχές και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις, ακόμα και σκάνδαλα διαφθοράς.

Το αποτέλεσμα είναι πως οι ίδιοι οι καταναλωτές οργάνωσαν είτε δημοψηφίσματα είτε κινήματα στο να δημοτικοποιηθούν και πάλι και φτάσαμε να έχουμε σχετικά κινήματα, εμβληματικές όπως για παράδειγμα στο Παρίσι, το Βερολίνο, Βαρκελώνη που σημαίνει πως εκτός από τον επανέλεγχο του νερού σε δημόσια χέρια υπήρξαν και οικονομικά οφέλη καθώς το πάρεις εξοικονομεί περίπου 150 εκατομμύρια το χρόνο από το γεγονός πως οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης πέρασαν στον Δήμο και πάλι.

Αυτό σημαίνει πως δεν είναι μόνο το ζήτημα πολιτικού ελέγχου αλλά και οικονομικού, γιατί ο στόχος είναι ως σημαντικοί πόροι αντί να πάνε στις τσέπες των συμπολιτών μας θα πάνε στις τσέπες των ιδιωτών.

Ενώ το νερό παραμένει φθηνό και χωρίς καμία αύξηση από το 2000 η ΕΥΔΑΠ είναι μία κερδοφόρα εταιρεία, τόσο και η ΕΥΑΘ, οι οποίες μοιράζουν κάθε χρόνο 50 εκατομμύρια ευρώ στους μετόχους.

Καταλαβαίνετε πως οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι να δημιουργηθεί ένα ελντοράντο κερδοφορίας, καθώς μία αύξηση 20% στο νερό θα έχει τεράστια αποτελέσματα σε αυτούς τους οποίους λυμαίνονται τις επιχειρήσεις αυτές.

Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν δει το φως της δημοσιότητας απόψεις νομικών, που λένε πως το δημόσιο της επικρατείας έκρινε τη δημόσια ιδιοκτησία και όχι την δυνατότητα να υπάρχουν πάροχοι στο νερό.

Για παράδειγμα στην Πρέβεζα να παραμείνει η ιδιοκτησία του δικτύου στον Δήμο, αλλά να υπάρχει πάροχος ο οποίος να εκμεταλλεύονται το νερό και αυτά πάει να κάνει η ρυθμιστική αρχή ενέργειας, μιλάει για αγορά ενώ αγορά δεν υπάρχει.

Ακούστε την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση στο ηχητικό που ακολουθεί.